เนื่อง จากได้รับมอบหมายจากผู้อาวุโสที่เคารพนับถือกันเป็นการส่วนตัว ให้ไปทำธุระแทนที่เดอะฮันติงตั้น (The Huntington) งานนี้ชอบอยู่แล้วเลยรีบตอบตกลง  ธุระที่ว่านี้คือไปถ่ายรูปม้านั่งตัวนึง  ม้านั่งที่ว่านี้ไม่ใช่ม้านั่งตามสวนสาธารณะทั่วไป  หากแต่เป็นที่ memorial bench คือ เพื่อนคู่หูของท่านเพิ่งเสียไปเมื่อต้นปี  เพื่อนๆ ในกลุ่ม ซึ่งล้วนเป็นเพื่อนร่วมก๊วนกันมาตั้งแต่สมัยเป็นนักเรียน จนได้ดิบได้ดี คบหากันมาจนอายุเกือบๆ จะเก้าสิบกันแล้วทั้งนั้น ก็เลยลงขันกันบริจาคเงินจำนวนห้าพัน (เหรียญนะคะ ไม่ใช่เงินกีบ)  เพื่อให้ทางเดอะฮันติงตั้นจัดหาม้านั่ง และจารึกชื่อผู้ตาย ซึ่งเป็นหนึ่งในสมาชิกกิตติมศักดิ์ของเดอะฮันติงตั้นเอง

ทาง เดอะฮันติงตั้นโทรมาแจ้งว่าดำเนินการให้เรียบร้อยแล้ว  คุณป้าก็เลยอยากจะได้รูป  เพื่อส่งไปเป็นหลักฐานและเป็นที่ระลึกแก่ผู้ร่วมบริจาคทุกท่านว่าได้จัดการ ให้แล้วนะ

งาน นี้ถูกใจแม่วดีเพราะช่างภาพเข้าฟรีไม่เสียเงิน  ค่าธรรมเนียมปกติคนละสิบห้าเหรียญ ถ้าเป็นวันเสาร์อาทิตย์ก็คนละยี่สิบ  ถือว่าถูกมากเมื่อเทียบกับสถานที่สวยงามที่ได้รับการดูแลอย่างดี  เนื้อที่กว้างขวางมาก  เดินวันเดียวไม่ทั่ว ประมาณว่าถ้าจะเอาให้ทั่วจริงๆ คือเดินครบทุกสวนจะต้องใช้เวลาประมาณสี่วัน ลำพังเข้าไปถ่ายรูปม้านั่ง กับแวะสวนกุหลาบ และสวนญี่ปุ่นสองแห่งเท่านั้นก็หมดวันแล้ว  เดอะฮันติงตั้นเปิดบริการเที่ยงถึงสี่โมงครึ่ง  ถ้าเป็นหน้าร้อนเปิดสิบโมงครึ่งเลิกสี่โมงครึ่ง ปิดวันอังคาร และวันพฤหัสเปิดฟรีเดือนละครั้ง  แต่ไม่แนะนำเพราะคนแน่นมาก มีทั้งนักเรียนมาทัศนศึกษากันหลายคันรถ แถมยังมีทัวร์ลงอีก  เรียกว่าถ้าจะถ่ายรูป ห้ามไปวันพฤหัสเด็ดขาด เพระบรรยากาศยังกะวันรับปริญญาหน้าพระรูปทรงม้าแบบนั้นเลย

จะพาไปดูว่าจากเที่ยงไปถึงสี่โมงครึ่งได้อะไรมามั่งนะคะ

เริ่มต้นก็จากที่จอดรถเดินเข้าไป  ไกลพอสมควร  ถ้าใครเป็นผู้อาวุโสที่มีป้ายแฮนดิแคปสีฟ้าก็ดีหน่อย ได้จอดแถวหน้า  


จอด รถแล้วให้สังเกตให้ดีว่าจอดใกล้ต้นอะไรเพราะขากลับเดินหลงหารถตัวเองไม่เจอ กันเยอะ  ทางเดินเข้ามีต้นไม้ใหญ่สองข้างร่มรื่นมาก  เดินเข้าไปเจออาคารอำนวยการ ตรงนี้เป็นที่ขายตั๋ว มีร้านขายของที่ระลึก การ์ดต่างๆ สวยและไม่มีขายที่อื่น มีห้องน้ำแยกชายหญิง  ห้องสมุด (ต้องเป็นสมาชิกเท่านั้น  สมาชิกมีหลายประเภท หลายราคา รวมทั้งสมาชิกแบบเป็นอาสาสมัคร)  


สำหรับ คนที่เดินไกลๆ ไม่ไหว มีรถเข็นให้ยืม หรือจะใช้บริการรถเล็กแบบรถกอล์ฟ มีคนขับพาตระเวนไปรอบๆ ก็ได้ แต่ข้อเสียคือจะจอดถ่ายรูปนานๆ ไม่ถนัดเพราะมีผู้โดยสารคนอื่นด้วย  และรถนี่ต้องทำรอบคือต้องจบทัวร์ภายในสองชั่วโมง เลยเหมือนขี่ช้างชมดอกไม้แบบนั้นเลย

อาคารนี้อยู่ทางขวามือของ The Pavillion ที่เป็นที่ขายตั๋ว


หน นี้ไปทำงาน เลยต้องทำงานให้เสร็จก่อน  เดินหาม้านั่ง หาไม่ยากเท่าไหร่เพราะมีลายแทงที่เขาแจกตั้งแต่ตอนขับรถเข้าประตูใหญ่มา ทีแรกเดินไปเจอตรงจุดนี้ ดูแล้วเอ๊ะ.... เก่าแล้ว ไม่น่าจะใช่ เลยเดินต่อไป


พอเดินมาถึงตรงนี้ มีทางแยกเป็นทางเดินเล็กๆ ร่มรื่นมาก............


เจอแล้ว ม้านั่งที่มองหาอยู่


ทำเลม้านั่งร่มรื่นดี ข้างหลังมีต้นไม้ดอกหน้าตาเหมือนกุหลาบสีแดงสด..  คุณป้าบอกว่ามันชื่อพิทูเนีย

ม้านั่งที่มันแพงก็เพราะตรงนี้.... ป้ายทองเหลืองสลักชื่อ  

เดินเลี้ยวออกมาทางเดิม เจอรูปปั้นเรียงเป็นแถว

บ้าง ก็เก่าแก่ มีตำหนิแล้ว บ้างก็เก่าแก่ตั้งแต่สมัยศตวรรษที่ 17 นั่นเลยเชียว  จุดนี้มีคนชอบมาถ่ายรูปเยอะมาก  บางทีเจอตากล้องงานแต่งงานมืออาชีพมาตั้งขาตั้งกล้องถ่ายวิดีโอกันเลยก็มี ถ่ายได้ แต่เสียค่าธรรมเนียมนิดหน่อย สำหรับงานแบบนี้

ไม่รู้เรียกว่าอะไร เห็นหน้าตาแปลกดี เลยถ่ายรูปไว้ดูเล่น

อันนี้มีชื่อเป็นศัพท์พฤกษศาสตร์ เลยไม่รู้ว่าชื่อที่ชาวบ้านเรียกคืออะไร

เจ้านี่มีเยอะ เวลาปลูกเป็นกอใหญ่ๆ สวยมาก

เห็นต้นหญ้าโดนแสงเหมือนกับภาพเขียนมากกว่าของจริง

เดินตามลายแทงไปเรื่อยๆ เขาบอกว่าจะไปออกที่สวนกุหลาบ ไกลเหมือนกันนะนี่

เจอป้ายบอกทางแล้ว ดีใจไม่หลงแล้วเรา มีคนทำหมวกตกไว้ เลยมีคนใจดีเอามาแขวนไว้ให้เผื่อเจ้าของย้อนกลับมาเอา

ว่าแล้วก็เดินต่อไป

เข้าเขตสวนกุหลาบ เห็นด้านนอกคนเขาถ่ายรูปกันพรึ่บพรั่บ  ยื่นหน้าออกไปดูมั่ง  โห ต้นเบ้อเริ่มเลย

ช่วงนี้ปลายฤดูแล้ว กุหลาบเริ่มโรย ไม่สวยเท่าตอนเข้าหน้าร้อนใหม่ๆ

ตามทางเดินจะมีกุหลาบเถาปลูกให้พันเลื้อยขึ้นไป

ส่วนด้านข้างจะเป็นกอกุหลาบยาวเหยียดสองข้างทางเดิน

มีทุกสี สำหรับแม่วดีต้องสีแดงเอาชัยไว้ก่อน

อันนี้เห็นมันแปลกดี ไม่ใช่ใกล้โรยแล้ว แต่มันหน้าตาเป็นอย่างนี้เอง

อันนี้สวยอ่อนหวาน

อันนี้มาเป็นเถา สีแดงสดเหมือนในรูปยังไงยังงั้น

เดินไปอีกนิดเกือบถึงโรงน้ำชา เจอเจ้านี่ หน้าตาคล้ายๆ ดอกเข็ม แต่ไม่ใช่

ทาง เข้าโรงน้ำชา มีสิงห์โตฝรั่งเฝ้าประตูด้วย  ร้านนี้ขายดีเป็นที่นิยม เป็นไฮทีแบบฝรั่ง สนนราคาไม่ใช่ถูก หัวละยี่สิบเจ็ดสำหรับบุคคลทั่วไป หรือสิบห้าสำหรับสมาชิกกิตติมศักดิ์  แถมยังไม่การันตีเรื่องที่นั่งถ้าไม่จองล่วงหน้า

มองไปอีกด้านเป็นกอกุหลาบยาวเหยียด  มีม้านั่งเป็นจุดๆ  เหมือนเดินในเขาวงกต

แถบนี้คงไม่ค่อยมีคนมาดูแล เลยยาวเลื้อย

ด้าน ข้างเป็นสวนดอกไม้อื่นคละไป  หันไปเห็นเจ้านี่ ขอหน่อยเถอะ  เห็นคนอื่นเขาถ่ายรูปผีเสื้อกันออกมาสวยๆ นับถือจริงๆ เพราะกว่าจะปรับค่ากล้องได้ มันบินไปไหนต่อไหนหมด  ได้มารูปเดียว

ทางเดินนี้ไม่รู้ไปไหน ไม่มีป้ายบอกเลย

ด้านนี้ยังเป็นสวนกุหลาบ

นี่ก็กุหลาบ

มาถึงตรงนี้ซุ้มกุหลาบหายไป กลายเป็นซุ้มหน้าตาแบบนี้

ป้ายบอกทาง

อีหนูนี่วิ่งตัดหน้ามา เลยแชะซะเลย

มีต่อนะคะ.................